Wat zijn de mogelijke sleutels om klassieke teksten te herontdekken voor theater in post-dramatische tijden?".
Het algemene doel van het onderzoek van Oxana Sankova is eigen methodes te ontdekken om met klassieke teksten te werken in de praktijk van het theater en de repetitiezaal, methodes die een combinatie mogelijk maken van klassieke tekstuele benaderingen met de methode van autofictie (die gebruikt werd door Oxana Sankova in haar bachelor- en mastervoorstellingen en in een aantal workshops tijdens haar studie aan het RITCS). Welke methodes kunnen ontwikkeld worden, op de repetitievloer en aan tafel in een collectieve setting om dit tekstuele materiaal theatraal te laten werken? Wat zijn mogelijke manieren om je eigen methode als kunstenaar te vinden? Hoe moet een kunstenaar zijn eigen ervaring reflecteren, verwerken en bevatten?
Het gevoel van 'verloren te zijn' in confrontatie met teksten van de 'grote auteur' prikkelt Oxana Sankova. Haar artistieke onderzoeksvraag is dan ook hoe terug te keren naar deze teksten met haar recent verworven kennis van het werken met autobiografisch theater: hoe deze teksten te confronteren met haar eigen autobiografische teksten, de teksten van de acteurs en de zoektocht naar niet-lineaire (plot)beweging in het stuk. Met dit onderzoeksproject wil zij deze spannende dualiteit onder ogen zien.