Filmmaker Ellen Vermeulen verbleef in Koerdistan, Turkije, tijdens de stadsoorlogen van 2015 om een film voor te bereiden over jongeren op de drempel van het radicaal en gewapend verzet. De film zou de mogelijkheidsvoorwaarden verkennen die leiden tot een vertrek naar ‘de bergen’.
Maar de situatie was er bijzonder explosief: guerrillero's en opstandige jongeren hadden verschillende Koerdische steden ingenomen, en dat leidde tot hevig tegengeweld van de staat.
Terugkerend van deze grens bleek de voorgestelde film onmogelijk te zijn. Het bespreken van deze ontwrichtende gebeurtenissen leek juridisch en ethisch complex, en in tussentijd verdwenen de personages: ze werden gedood, gevangengezet of keerden terug naar de bergen.
Hoe verwoord je een situatie die als volkomen hopeloos aanvoelt, en waar de erfenislast alle perspectieven dichtslaat? Hoe kunnen deze gebeurtenissen toch toegankelijk en deelbaar worden gemaakt? Hoe spreek je over deze cirkel van geweld?
Het artistieke onderzoek stelt vragen over de positie van de filmmaker in relatie tot de opstandige personages en de gebeurtenissen van toen. Dit onderzoek wordt gepresenteerd in de vorm van een tekst en een visueel essay, Restless Stones.