Mijn naam is Ellis, ik ben een kunstenaar/filmmaker en otaku.
Otaku is een Japanse term voor mensen met een ‘obsessieve’ interesse in Anime, Manga en Japanse pop/subcultuur. Het wordt vergeleken met een mentale ziekte; ‘men’ zegt dat we geperverteerd zijn door beeld (fantasieën) en moe, we zijn asociaal, beschikken niet over empathie of een zelfbewustzijn, we zijn drop-outs.
Voor mij echter is de otaku cultuur, want dat is het, geen symptoom van het huidige entertainment consumerism en al zeker geen ziekte. Het is een globale avant-garde die strategieën aanbiedt om stand te houden in deze tijden van stilstand en conservatisme, van censuur en kortzichtigheid. Otaku is geen vlucht van de realiteit, het is een bewuste keuze voor een betere fictie, een betere constructie dan de ‘echte’ wereld, die eigenlijk niks meer is dan de meest aanvaarde -en daardoor verspreide- fictie.
Vandaag worden we geconfronteerd met de eerste tekenen van een complexe, gelaagde en zeer dense, technologische leefomgeving, een Dickensiaanse toekomst. Nu al zijn realiteit en beeld (representatie) versies van elkaar. Wij otaku zijn ons daar bewust van en zien nu al beeld en leven als één: Animated life. Het is een instelling die ons in staat stelt om identiteit, seksualiteit en de relatie met technologie en toekomstige levensvormen, steeds opnieuw in vraag te stellen en heruit te vinden.
Animated life is de relatie met een 2D betekenisvolle andere, je tweedimensionale zielsverwant. Deze liefde ontstaat op het moment dat voyeurisme beantwoord wordt met verleiding; het moment dat een (anime)karakter zich bewust wordt van de blik. Animated life wekt hij, zij of het, tot leven.
Ik onderzoek deze uitdagingen en creëer audiovisuele kunst en publicaties. Visuele antropologie op de eilanden van deze hedendaagse Crusoes.