George Enescu (1881-1955) wordt beschouwd als één van de meest vooraanstaande Roemeense componisten van de twintigste eeuw.
Terwijl er al veel onderzoek werd verricht naar Enescu als componist en als violist (er zijn Enescu genootschappen in Frankrijk, Roemenië en in de Verenigde Staten), werd de uitvoeringspraktijk van zijn piano oeuvre tot hiertoe onderbelicht.
In de eerste plaats moeten de stilistische aspecten van zijn piano oeuvre worden onderzocht om tot een adequate en relevante interpretatie te komen die Enescu’s intenties en artistieke identiteit reflecteren. Dit zal gebeuren aan de hand van een grondige studie van literaire en muzikale bronnen zoals getuigenissen, muzikale manuscripten, historische opnames en contextuele informatie.
Deze bronnen zullen onderzocht worden om te komen tot goed geïnformeerde opnames van de Suites en de Sonates. Daarnaast worden de artistieke inzichten neergeschreven in een begeleidend document met een verantwoording en rechtvaardiging van de gemaakte artistieke beslissingen.
Dit onderzoek vormt de eerste specifieke en uitgebreide studie van George Enescu’s Suites en Sonates voor piano solo waarin de uitvoeringspraktijk centraal staat.