Ik schrijf ‘een handboek voor documentairemakers’. Dit is natuurlijk uitdagend, het zou betekenen dat er methodes, raadgevingen, regels bestaan voor de ‘goede’ documentaire. Het spreekt vanzelf dat het handboek eerder een boek vol vragen en bedenkingen is. Een poging om het documentairemaken holistisch te benaderen. De documentaire: ‘De geschiedenis van het varken (in ons)’ die naast het handboek spoort en ook in het handboek als ‘case’ wordt opgenomen; is analoog aan het handboek in de zin dat ook in de documentaire een holistische benadering aan de orde is. Zowel handboek als documentaire zijn gulzig, spreiden breed en zijn beschouwend.
De tussentitels die ik als structuur voor het handboek gebruik laten niets en alles aan de verbeelding over:
- Ars longa, vita brevis - proloog-
- Het schrijven van een handboek
- Hadden we niet af te rekenen met die verdomde god in onszelf, dan wilden we misschien wel
voortreffelijke mensen zijn!
- Schoonheid is!
- Een mens van goede wil…
- Het fictieve, het documentaire en de kunst
- Genres, stijlen en spraakverwarring
- Werkelijkheid, waarheid en waarachtigheid
- Het geluid van de muziek
- Sprekende geesten
- Een uitkijkpost voor jagers
- Lessen in documentairemaken -een handboek-
- Geld, L. v. Beethoven en het voorlopig einde
- Vermoeidheid, verstomming, biecht - epiloog-